خدایا ، حکمت قدم هایی را که برایم بر میداری بر من آشکار کن

تا درهایی را که بسویم می گشایی ، ندانسته نبندم

و درهایی که به رویم میبندی ، به اصرار نگشایم . . .

.

.

.

خدایا به فرشتگانت بسپار در لحظه لحظه نیایش خویش

“دوستان مرا از یاد نبرند . . .”

ه.

.

.

خدا گوید : تو ای زیباتر از خورشید زیبایم

تو ای والاترین مهمان دنیایم

شروع کن ، یک قدم با تو

تمام گامهای مانده اش با من . . .

.

.

.

به خدا تا اندازه ی امیدوار باش که جرات گناه کردن پیدا نکنی

و از اون تا اندازه ی بترس که از رحمت اون ناامید نشوی . . .

خدای متعال راه اصلاح را به سوی انسان بازگذاشته، تا اگر به مسیر نابودی خویش رفته، بتواند آن را اصلاح کند و سعادت ابدی خویش را نجات دهد.

«قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیم؛[زمر/۵۳] [بگو اى پیامبر]: اى بندگانم كه با گناه و نافرمانى بر نفس خود اسراف كرده ‏اید، هرگز از رحمت خدا ناامید نشوید. البته خدا (به وسیله توبه و بازگشت) همه گناهان شما را خواهد بخشید كه او خدایى بسیار آمرزنده و مهربان است».
آنچه باید به شدت از آن پرهیز کرد، ناامیدی از رحمت خدای متعال است. که این یاس و ناامیدی از مکر شیطان می باشد. شیطان قبل از ارتکاب گناه، با رحمت خدا انسان را وسوسه می کند، تا او را به گناه تشویق نموده و بعد از ارتکاب گناه، انسان را به یاس می کشاند و در جان او این گونه وسوسه می کند که خدا نخواهد بخشید!

بخشش گناهان كبيره وتوبه از گناه

هر گناهي قابل توبه است و خداوند خود فرموده است : «ان الله يغفر الذنوب جميعا ; خداوند همه گناهان را مي آمرزد
صد بار اگر توبه شكستي باز آی - اين درگه ما درگه ناميدي نيست.
حتی اگر گناه، مربوط به حقوق مردم باشد،باز هم، با جلب رضايت از ايشان ،امكان بخشش خداوند؛وجود داردو نبايد هيچگاه از رحمت خداوندي نااميد شد. گناه نااميدي از خداوند، از نظر بزرگي ،از خود گناهي كه ما انجام مي دهيم بزرگتر است. در ميان گناهان، قتل يكي از بزرگترين گناهان است . حتي در قتل عمد هم اگر انسان واقعا توبه كند و آنچه را كه لازم است تدارك كند،قابل بخشش است.
پس در هيچ حالتي نبايد از توبه و بخشش گناهان و رحمت الهي نااميد شد، چرا كه گناه نااميدي از خداوند حتي از قتل انسان نيز بزرگتر است. اگر انسان هر روز گناه كند و توبه خود را بشكند و باز واقعا پشيمان شود و توبه نمايد، توبه او پذيرفتني است و نبايد از رحمت خداوند نااميد گردد.

آیا بخشیدن انسانها را جری نمی کند ؟
پاسخ – از قدیم روی کاشی ها می نوشتند که عفو بهتر از انتقام است . از نظر نظری کدام بهتر است ؟ اینکه اگر انسان انتقام بگیرد نفسانی است ، اگر عفو بکند باز نفسانی است پس هیچ کدام اینها خوب نیست یا اینکه به سوژه ی طرف مقابل نگاه بکند . اگر واقعا عفو به ضرر اوست ، نمی شود بر او عفو کرد . اگر عفوکردن باعث بشود که سوژه جری بشود و جامعه را از آرامش و امنیت بیندازد ، اینجا جای عفو نیست ولی اگر عفو یک درس تربیتی برای طرف مقابل و برای خودمان باشد ، عفو توصیه می شود. یکی از دلایلی که ما عفو نمی کنیم این است که فکر می کنیم برای ما افت دارد و دیگران فکر می کنند که ما انسان بی عرضه ای هستیم . دلیل بیرونی عفو هم مهم است . مثلا من اگر دانشجوی خودم را ببخشم ممکن است که دیگر او را نبینم ولی این عفو در ذهن او می ماند و در او تاثیر خواهدگذاشت .