در کربلا دشمن به روشنی خیمه کفر علم کرد . . .
اما در سقیفه
با پرچم اسلام آمدند
و گفتند ما از فتنه میترسیم.
علی باید خانه نشین شود چون عدالتش سخت است
#لبیک-یا-خامنه-ای
دلت که گرفت ، دیگر منت زمین را نکش
راه آسمان باز است ، پر بکش
او همیشه آغوشش باز است ، نگفته تو را میخواند ؟
اگر هیچکس نیست ، خدا که هست . . .
.
خدای متعال راه اصلاح را به سوی انسان بازگذاشته، تا اگر به مسیر نابودی خویش رفته، بتواند آن را اصلاح کند و سعادت ابدی خویش را نجات دهد.
«قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیم؛[زمر/۵۳] [بگو اى پیامبر]: اى بندگانم كه با گناه و نافرمانى بر نفس خود اسراف كرده اید، هرگز از رحمت خدا ناامید نشوید. البته خدا (به وسیله توبه و بازگشت) همه گناهان شما را خواهد بخشید كه او خدایى بسیار آمرزنده و مهربان است».
آنچه باید به شدت از آن پرهیز کرد، ناامیدی از رحمت خدای متعال است. که این یاس و ناامیدی از مکر شیطان می باشد. شیطان قبل از ارتکاب گناه، با رحمت خدا انسان را وسوسه می کند، تا او را به گناه تشویق نموده و بعد از ارتکاب گناه، انسان را به یاس می کشاند و در جان او این گونه وسوسه می کند که خدا نخواهد بخشید!
آیا بخشیدن انسانها را جری نمی کند ؟
پاسخ – از قدیم روی کاشی ها می نوشتند که عفو بهتر از انتقام است . از نظر نظری کدام بهتر است ؟ اینکه اگر انسان انتقام بگیرد نفسانی است ، اگر عفو بکند باز نفسانی است پس هیچ کدام اینها خوب نیست یا اینکه به سوژه ی طرف مقابل نگاه بکند . اگر واقعا عفو به ضرر اوست ، نمی شود بر او عفو کرد . اگر عفوکردن باعث بشود که سوژه جری بشود و جامعه را از آرامش و امنیت بیندازد ، اینجا جای عفو نیست ولی اگر عفو یک درس تربیتی برای طرف مقابل و برای خودمان باشد ، عفو توصیه می شود. یکی از دلایلی که ما عفو نمی کنیم این است که فکر می کنیم برای ما افت دارد و دیگران فکر می کنند که ما انسان بی عرضه ای هستیم . دلیل بیرونی عفو هم مهم است . مثلا من اگر دانشجوی خودم را ببخشم ممکن است که دیگر او را نبینم ولی این عفو در ذهن او می ماند و در او تاثیر خواهدگذاشت .